Eve gelince, "Anne şu sandığını aç da, Minoğlu'nun kızlarının çeyizle rinden ne kaldı bir bakalım" dedim.
Sandığı açtı, bir yeşil kadife torba getirdi. Babam, annem ve ben üçü- müzdük. Kadife torbayı babam açtı. İçindekileri bir bir çıkarıp ortaya koydu. Çoğunun adlarını bilmiyordum. Kimini annem, kimini babam söyledi:
4 dokuma ipek havlu
2 kuşak (güve yemiş)
2 döşek çarşafı (erimiş, parçalanmış)
1 yataklık örtüsü (lekelenmiş, güve yemiş)
4 işlemeli yorgan çarşafı
5 karanfilli para kesesi
5 menevşeli para kesesi
1 el dokuması ipekten güvüllü göynek (erimiş)
2 işlemeli sofra peşkiri
1 işlemeli sofra altı
2 fıta peştemal Tığ oyaları:
- sümbül oya - menevşeli - selvili - karanfilli - taçlı - papatyalı - güpeli - örümcekli
2 işlemeli ipek mendil
6 Buldan işi, aşmalı çember
2 Buldan işi, sırma işlemeli örtü Erimiş, güvelenmiş, lekelenmiş olanları bir tarafa; sağlamları bir tarafa ayırdık.
Ama yol da yoldu doğrusu!
...
Düş kırıklığı ve umarsızlık yaşadım. Yüreğim yaptıklarımı onaylıyor, gözlerim gülümseyerek onaylıyordu.
...
Yolum daha nereye götürecek beni? Acayip bir yol, dönemeçler çizerek ilerliyor, belki de bir çember çiziyor.
Sayfa 98
Ve kendi oğlunu karısını babasını amcasını dedesini vs vs. Hep kendi etrafındaki şahıslar güzel akıllı zeki ama bir çember dışarıdakiler hep cahil.
"Korktuğun zaman bil dedi fısıltıyla, "korku da cesaret de, aynı çemberin parçalarıdır. Bil ki çember senin içindedir. Demek ki, korkak olduğun kadar cesur olabilirsin. Ne kadar derine düşersen düş, bir o kadar yükseğe çıkabilirsin. Rinozzi'yi hatırla, Halife El-Mansur'u hatırla. Çemberi hatırla. Korkuya tosladığında, felâke- le uğradığında, cukura düştüğünde tek yapman gereken ce felake geri geri yürümektir, ta ki zıt parçaya ulaşana dek. Sebebimberde tin her neyse onun zıddına ulaşana dek." her anlatacaklarını anlatmış, Isabel dinleyeceklerini dinlemişti.
open.spotify.com/track/1skbqCSkk...
Ağlıyordum orada hep yerli yersiz
Yara bendim, yara bendim
Aynı çember, aynı akınlarda
Boğulurken, ne ara yendin?
Kapandı perdeler ve alkış!
Yerde durdu âhım
Neydi, ha, günahım?
Gelse de sabahım, yok
Bakıyor da bu göz, aman aman
Göremez şimdi
“Hem dövüşte hem de gündelik yaşamında kararlı ama sakin olmalısın. Durumları gerilimsiz karşıla, ama tedirginlik olmasın, ruhun dingin ama önyargısız olsun. Ruhun dingin olduğu zamanlar dahi bedenini gevşetme; bedenin gevşediğindeyse ruhunu koyverme. Bedenin ruhunu etkilemesin ruhun da bedenini. Ne cansız ol ne de aşırı canlı. Çoşkulara kapılmış bir ruh da güçsüzdür bitkin bir ruh da. Düşmanın senin ruhunu okumasına fırsat verme.”
Alışkanlık döngüsünü basitçe tetikleyici, davranış ve sonuçtan oluşan bir çember olarak düşünebilirsiniz.
Sayfa 79Kitabı okuyor
Ve ben şimdi buradaydım işte, kapalı bir çember içindeydim. Aynı yerde dönüp durmaya devam ediyordum. Hiçbir yere varamayacağımı biliyor ve buna engel olamıyordum. Ama devam etmek zorundaydım. Devam etmezsem hayatta kalmayı başaramazdım ki.
Süreklilik
Hiçbir insan "mükemmel" bir çember çizemez, daha da ötesi, bırakın mükemmel bir şekil çizmeyi, mükemmel bir nokta bile yapamaz. Bunun nedeni nokta, somut değil soyuttur, mükemmellik de öyle. 
Ali Nesin
Nesingköyleri.org/ Zafer_Ercan-topoloji.pdf