İnsanlardan kaçıyor, yalnız kalmayı tercih ediyordum.
Sayfa 238 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Büyüleyici yeşil bir cam kırığı gibi kaldı çocukluğum.
Yalnız, bir başına kalacaksın, kendi hayatını kendin kazanacaksın.
Sayfa 236 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Kalbimin kapılarının sonsuza dek kapandığını hissettim.
Sayfa 235 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Okuyan insan ne isterse olur.
Sayfa 232 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Herkesin kalbini kıracak şeyler söylemek geliyordu içimden; bastırılması zor, çok güçlü bir istekti bu, yine de tuttum kendimi.
Sayfa 231 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Yüreğimin yarası hâlâ geçmiş değildi.
Sayfa 230 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Aynı kandan değildik, ama ruhlarımız aynı kalıptan çıkmaydı...
Sayfa 223 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Ne var ki sonraları kalbine kilit vurdu ve böyle sersem bir şey oldu !
Sayfa 222 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Aptal diye kendisi çalışmak istemeyip başkasının sırtından geçinene derler.
Sayfa 217 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
O zamanlar paranın bir değeri vardı.
Sayfa 213 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Hayatın boyunca kadınları esirge, onları yürekten sev; sakın onlarla gönül eğleme...
Sayfa 212 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
İnsanlarsa cüretkârdı.
Sayfa 211 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Ama hayatımız nasıl Tanrı'nın elindeyse,
Ölümü de gönderen O'dur bize !
Sayfa 207 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Geri dönmemecesine geçip gitti o güzel zamanlar, geri döndürmek mümkün değil !
Sayfa 202 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu