cokokur1 yorumladı.
‘Hiçbir tiyatronun oynamak, hiçbir seyircinin görmek istemediği oyun!’
Çünkü;
İyi bir kitap yazmak, okuduğunu hissettirmek için o acıyı yaşamış olmak gerekmese keşke!
Borchert, İkinci Dünya Savaşı’na yakından tanıklık edenlerden. Sibirya’da yaralanan, görüşlerinden dolayı tutuklanan, salgın hastalıklara tutulmuş olmasına rağmen cezaevinde tutulan, tekrar cepheye gönderilen, çürüğe çıkarılacakken tekrar tutuklanıp, savaşın sonunda serbest kalan tiyatrocu ve yazar.
Sadece 26 yıllık hayatına birçok acıyı sığdırmış ne yazık ki!
Kitapta da savaştan dönen Beckmann’ın hikayesini okudum. Savaştan dönen sadece bedenidir. Döndüğünde fiziki ve ruhsal durumu, evi, çevresi, kısacası hiçbir şey bıraktığı zamandaki gibi değildir! Ölmeyi ister fakat o da olmaz. Sonra gerçekle hayal arasında sorgulamaları başlar. Kapıların dışında kalan sadece kendisi değildir çünkü!
Bir solukta okunabilecek güzel bir kitap fakat konu savaş ve enkazı olunca sindirmek okumak kadar kolay olamıyor!
Biraz ‘İnsanın Anlam Arayışı’nı hatırladım okurken.
Yazarın, ölümünden bir gün sonra sahnelenen tek oyunu olan bu değerli kitabı bana hediye eden canım 
cokokur1 Merve’me çok teşekkür ederim.
.
İyi okumalar.
Ablacım 😍💜
cokokur1 yorumladı.
‘Buna hayat mı diyeceksin, insanın sakalının ve tırnaklarının uzamasını izlemesine?’
.
cokokur1 Merve’cimin hediyesi kitabım :)
Geçen yıl bu zamanlar Thomas Mann’in ‘Büyülü Dağ’ını okumuştum. Bu kitabı okurken hep onu anımsadım. Sonra kitabın sonsözünde de bahsi geçince gülümsedim :)
Otuz yaşına gelmiş bir dağcının hikayesi. Hayatın sıradanlığına katlanamayan, kendi varoluşunun peşine düşen dağcının. ‘Kim ki otuz yaşına gelip henüz bir şeyler başaramamışsa gönül rahatlığıyla gidip ilk ağaca asabilir kendini…’ diyor!
Okurken dikkat edilmesi gereken en önemli cümle yine sonsözde vurgulanıyor!
‘Ölü bir yaşayan mı yoksa yaşayan bir ölü mü olacaktır?’
Büyülü Dağ beni çok yormuştu ama okurken yaşamıştım o kitabı. Bunda da aynı şeyi yaşadım. Dağcının gidişini, nişanlısı ve yeni tanıştığı genç kadının onu bekleyişi, soğuk, donma, çaba hepsine ortak oldum ben de.
Kolay okunabilecek, güzel bir hikaye fakat sanırım çeviriden kaynaklı bazı zorlanmalar yaşadığımı da belirtmek isterim. Yine de severek okudum!
Psikoloji ve felsefe okumaya meraklı iseniz bu kitabı listenize ekleyebilirsiniz.
.
‘Rüzgarlar gibidir hayatımızın imkanları, yine de insan neden cesaret etmez ki yelken açmaya? Her şey yaşanmamış bir hayattan daha iyidir, hatta felaket bile-acı, ümitsizlik, cürüm, her şey ama her şey boşluktan daha iyidir!’
.
Keyifli okumalar.
cokokur1 yorumladı.
Mutlu Prens ve Dorian Gray’in Portresi’dir Oscar Wilde deyince ilk akla gelenler değil mi? Kitap cokokur1 ‘nin hediyesi:) ilk kez onda gördüm. Çok sevdim dedi. Oscar Wilde’den şiir he diye düşündüm. Sonra sunuş bölümünde nasıl hisli bir şeyle karşılaşacağımı anladım.
Oscar Wilde bu şiiri hapishane yıllarında yazmış. Kraliyet Atlı Muhafız Alayı’nda subay olan bir askeri anlatmış. Genç karısının kışladaki askerlerden biriyle görüştüğünü öğrenince aralarında geçimsizlik başlamış. Bunu önlemek için bir süre ayrı kalmalarına rağmen genç subay bu dedikodulara daha fazla dayanamamış. Karısının evine gidip şahdamarını kesmiş ve polise teslim olmuş. Kendisi de idam cezasına çarptırılmış.
İşte böyle bir konuya sahip şiir. Çok beğendim, etkilendim. Bu kadar etkileneceğimi düşünmemiştim. Şunu da belirtmek istiyorum şiir okuyor gibi hissetmedim okurken. Destan okuyorum gibiydi.
.
Okuduğum için çok şanslıyım ve Merve’ye bu kitapla tanışmamı sağladığı için çok teşekkür ederim.
.
Keyifli okumalar :)
Ablacım, beğenmene çok sevindim ❤️
Okur Takip Önerileri
cokokur1 yorumladı.
Kitaplara tutkun muallime
, bir kitap okudu724 syf.
·
Puan vermedi
·
7 günde okudu
Bekliyorum yorumunu :)
Evet not aldım en kısa zamanda inşallah okumak istiyorum 💖