Asel
@darkwoman
Okumak ,okuyabilmek ve okutabilmek çok güzel
öğretmen
28 okur puanı
Mart 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Gelsen ya. Güzel buralar. Hem sana bütün olmayı öğretirim. Göğsünde kaybolurum hüzünlendiğim dakikalarda, çünkü senin omuzlarında ağlamanın deniz manzarası var.
belki de sessizliğimiz insanlara karşı en büyük çığlığımızdı...
Kuşların yarası geçer de Cahit.
Gönül yarası.. İşte o biraz zaman alır.
Okur Takip Önerileri
Demek insanın, gece imkansız bir rüyası sandığı şeyler de mümkün olabilirmiş!
-İnsanların içinde kendisine en iyi davranmam gereken kimdir?
-Annen.
-Sonra kim?
-Annen.
-Sonra kim?
-Annen.
Kendimi düşünmek zorundayım. Çünkü başka kimse düşünmez. Kimse Düşünmedi..
Nazım da o sevda yüklü dizelerini eliyle bir kenara itip daha sıcak bulduğu kollara koşmamış mıydı?
ask vazgecememektir en mutlu oldugun anda bile onun da nasil gülecegini dusunmektir.
'Onun kötü birisi olup olmadığı ile ilgilenmiyorum'
Onun sana yaptiklari ile ilgileniyorum
Gerçeklerin içinde yüzerken, ben yalanlarımla ona kulaç atmıştım.
"Seni ilk defa öptüm"
"Ve hiçbir zaman son olmayacak"
Soğuk bir zeminde uzanıp acıyla kavrandığım zamanlarımda on altı yaşındaydım. Bir odaya terk edildiğimde ve dayak yediğimde on dört yaşındaydım. Sokağa bırakıldığımda ve yağmurun altında sırılsıklam olduğumda on iki yaşındaydım. İnsanlardan kaçarken yere düştüğüm zamanlar on yaşındaydım. Korkuyla bağırırken, kendimi kurtarmaya çalışırken altı yaşındaydım. Yatağımın altına saklanırken ve kimsenin beni bulamayacağını düşünürken beş yaşındaydım. Canımın acısı, kalbimi eserken dört yaşındaydım. Hepsinde acı çekmiştim, hepsinde canım çok yanmıştı ama bir şey hepsinden daha çok canımı yakmıştı.
Bütün yaşlarımda yalnızdım ve şimdi acı çekerken, korkarken, canım yok olurken tek kişi değil, birçok kişiyleydim. Bütün yaşlarım kıskançlıkla bana sırtlarını dönerken yirmi iki yaşım ilk defa yalnız olmayışının güzelliğiyle gülümsüyordu. Bu yeterliydi , bütün yaşlarımın ellerini yirmi iki yaşındaki Helin tutabilirdi ve onların yalnız hissetmemelerine neden olabilirdi. Gerçekten bu yeterliydi.
"Bir ölüm, senin çocukluğunu da öldürdü."
"Hayır," dedi. "Bir ölüm, benim çocukluğumu büyüttü; zaman çocukluğumu öldürdü."
"Nasıl yani?"
"Birisi ölür," dedi küçük bir erkek çocuğu gibi. "Ardından başkaları da ölür, yaşamaya devam eden sadece zamandır." Derin bir nefes verdi, ses tonu tekrardan yerli yerine geldi sanki. Kafasını salladı. "Ve zaman senin çocukluğunu da öldürür."
Hiçbir insanı iyi ya da kötü diye ayırmamalısın çünkü biz insanoğlunun elinde iki tercih hakkı da vardır ve hangisini seçersek o oluruz. Bugün iyi biriyimdir, sana sarılır yalnız olmadığını söylerim ama yarın kötü birisi olur, seni yapayalnız bırakırım."
Yarattığın gerçek adalet vicdanın ve vicdansızlığının sesidir.