Nihayet bitirebildim "Tehlikleli Oyunları". Daha önce yarım bırakmıştım. Belki de şimdi okumam daha iyi olmuştur bilmiyorum. Kitabın içeriğine gelecek olursam klasik Oğuz Atay üslübu, kara mizahı, uzunca betimlemeleri, iç hesaplaşmalar..
Bu kadar uzun bir zamana yaymamın sebebi uzun betimlemelerin zaman zaman beni sıkması oldu. İte kaka okudum o kısımları elime almam uzun sürdü bu yüzden. Ancak okurken altını çizdiğim kısımlar oldukça fazlaydı..
Tutunamayanlar'ın baş kişilerine isimleri kullanarak selam çakması da hoşuma giden detaylardandı.
Romanın baş kişisi Hikmet yalnız bir adamdı ve oyunlar oynayarak hayatta kalmaya çalışıyordu (onun için bu bence savunma mekanizmasıydı).. Yaşayacağı yapacağı söyleyeceği şeyleri önceden prova etmeliydi ki gardını alabilsin..
Özetle kitap biraz beyin yaksa da biraz sabır ve sebatla okunabilecek bir kitap.
