Öncelikle şunu belirteyim.Kitabın kalınlığı sizi aldatmasın.Bazen 200 sayfalık bir kitabı okuyunca o kitap, size işkence ediyormuş gibi gelir. Bu kitapta işkenceyi, Romanın baş karakteri olan Raskolnikov üzerine alıyor.Tıpkı başkalarının, hayat karşısındaki ızdırabını yüklendiği gibi. Suç ve ceza ,Vicdan suçunun,sürgün, kürek cezasından daha ağır olduğunu anlatıyor .Bir başka yönden ise erdemli bir başkaldırının erdemsiz bir eylemle gerçekleşmeyeceğini. Vicdanı özgürken inleten; tutukluyken rahatlatan bir hayat. Ve bu hayatın çevresinde onunla benzer hayatlar yaşayan insanların, yoksulluklu ,hastalıklı ,hayalperest yaşamlarını konu alan bir yapıt. Kitap, vicdanınızı, romanın son sayfaları dışında hep ızdırap içinde tutar . Ayrıca Razumin bu romanın tek sağlıklı karakteridir.Ve Raskolnikovun erdemli düşüncesini erdemli yaşayarak gerçekleştiren karakterdir.. Son derece akıcı bir dil kullanan yazar ,romandaki olayları; gerçek dünyada birinin böyle hayatlara gözleriyle şahit olup anlatmasından daha az gerçekçi olmayan bir kurguyla anlatmış.
