Dilan Yiğitoğlu
@dilanyigitogluu
Dokuz Eylül Üniversitesi
16 Nisan
94 okur puanı
Ağustos 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
İnsan bir zaman tüketicisidir. Üstelik bize ayrılan bu zaman oldukça sınırlıdır da. Ama yine de çoğumuz yapmak istediklerimizi sonsuza dek zamanımız varmışcasına erteleriz. Yaşamımız boyunca yitirdiğimiz bazı şeyleri yeniden elde edebilir ya da yerine başka şeyler koyabiliriz. Ama tükettiğimiz zamanı asla!
Sayfa 107Kitabı okudu
420 syf.
8/10 puan verdi
·
Beğendi
·
46 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Bu dünya üzerinde hiçbir şey anonim değildi. Asla bir kral bir dilenciyle aynı biçimde yargılanmamıştı, yargılanmıyordu ve yargılanmayacaktı.
Sayfa 345Kitabı okudu
İnsanın, kendi gardiyanı olduğu bir hapishaneden kaçması çok zordu!
Sayfa 322Kitabı okudu
Yalnızlığın da bir aşırı dozu vardı ve ben orada yaşıyordum. Oysa her şeye rağmen hayatta kalmayı başarmış olan, içimdeki insan, benzerlerine, yani diğer insanlara doğru gitmenin bir yolunu arıyordu. Ama içim, bir samanlığa benziyordu. Ve o samanlıkta kaybolmuş bir iğnenin, çıkış yolunu bulması çok zordu.
Sayfa 319Kitabı okudu
Ne kadar kendimi ikna etmeye çalışsam da, insanların arasında kendimi asla güvende hissetmiyor ve onlara inanmıyordum.
Sayfa 318Kitabı okudu
Yalnızlık derecem, tam da olması gerektiği gibiydi. İnternet, kitaplar ve ben… Belki bir de aynalar…
Sayfa 314Kitabı okudu
OĞUZ ATAY :)
Konuşmayınca, kavga da çıkmıyordu. Çünkü her kelime bir kavgaydı. “Önce kelime vardı!” diyenler haklıydı çünkü bu dünyada her şeyden önce kavganın olduğuna artık emindim. Ne kadar kelime, o kadar kavga!
Sayfa 274Kitabı okudu
Bu daha çok, bir tercihti. İstesem, konuşabilir hatta hiç susmayabilirdim ama kendimi anlatmak artık ilginç gelmiyordu. Hem daha kaç kez anlatacaktım ki kendimi? Miting üstüne miting yapan bir politikacı ya da günde bin kez aynı cümlelerle dilenen bir çocuk gibi, daha kaç kez aynı şeyleri söylemek üzere, dudaklarımı aralayacaktım?
Sayfa 274Kitabı okudu
Bir insanın aklı bile ona ihanet etmenin peşindeyse, bu dünyada güvenilecek ne kalmıştı? Başkalarının akılları mı? Asla!
Sayfa 206Kitabı okudu
Oysa gerçek hayat, insan algısının dışına düşen her şeydi!
Sayfa 186Kitabı okudu
Dünyanın zeminindeydim ve her şeyin farkındaydım.
Sayfa 176Kitabı okudu
Lider yalanlar söyleyerek yönettiğini sanıyor, halk uyduğu kanunların kendi iyiliği için konduğuna inanıyor, ülkedeki tek yayın organı olan radyonun spikeri de her şeyi görüyor, ancak deli taklidi yapıyordu!
Sayfa 136Kitabı okudu
Ortada, ne için seçtiklerini bilmedikleri biri vardı. Ama destekledikleri aday seçilmediği için, o birine karşı, durup dururken öfke duymaya başlamış başkaları da vardı. Demokrasinin ilk evrelerini yaşıyorlardı. Seçime inanıyor, ancak kendi adayları kazanmadığı sürece sonucuna güvenmiyorlardı.
Sayfa 130Kitabı okudu
Ne de olsa politika, insan bedenine giren yabancı bir madde gibiydi. Platin bir çubuk kadar yapaydı. Toplumdaki işbölümünün doğal olarak gelişmesinin önündeki en büyük engeldi. İnsan doğasına aykırıydı. Ama zaten insan da doğaya aykırıydı.
Sayfa 131Kitabı okudu