Çekilecek bir köşemiz olacak, yatağımız olacak. Yorganı gözlerimize çekeceğiz. Belki bir deniz kenarı, bir ağaç altı, bir rüzgar, bir sessiz kahve, bir bardak çay, bir simit, bir dilim kaşar peyniri, bir yarım kilo şarap bulursak dost olarak en iyisi.
Ama insan?
Yok kardeşim , yok, insan bulamayacağız.
Hani bazı insanlar vardır, iyilik edersin. Bir edersin, iki edersin, üç edersin. Sonra edemeyecek hale gelirsin de elinden bir şey yapmak gelmez. O zaman bir de bakarsın ki, karşında ki sana düşman kesilmiştir. Hepimiz öyleyiz işte. Bütün iyilikleri, bütün dostlukları tulumba gibi emeriz. Sonra dostluklar, iyilikler de kuyular misali kurur. İşte o zaman başlar pandomima, kocaman dedikodu.
Ümitsiz hastalıkların, mukadder felaketlerin son bir ilacı bardır:
Tahammül ve tevekkül. Elemlerde bir gizli şefkat var gibidir. Şikayet etmeyenlere, kendilerini güler yüzle karşılayanlara karşı daha az zalim olurlar.
Sayfa 178Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Derdimiz eksik gibi niçin başımıza yeni bir sevda satın almalı ?
Sayfa 306Kitabı okudu
Üşümek mi? İnsanın içinde, güneş yanarken üşümek m? Bu akşam gökyüzü bana, batıdan doğuya kadar dallarını uzatmış bir ağaç gibi göründü, yavaş yavaş sallandıkça , üstünüze beyaz çiçeklerini döken yasemin ağacı
Sayfa 209 - inkılapKitabı okudu