Ceza çekmenin insanı arındırıp temizleyen bir yanı vardı. İnsanın hakkaniyetli bir Tanrı'ya ettiği dua "Günahlarımızı bağışla," değil de, "Yaptığımız kötülükler için bizi cezalandır," olmalıydı.
İnsanın kendi kendini suçlamasının keyif veren bir yanı vardır. Kendi kendimizi suçladığımız zaman başka birinin bizi suçlamaya hakkı kalmadığını düşünürüz. İnsanın ruhunu suçluluk duygusundan arındıran şey itiraf etme eyleminin kendisidir; günah çıkartan rahip değil.
Duygularınızı tanıyın ve onların köklerini bir an önce dikkate almaya başlayın. Yaşam size özgü öyle olaylar çıkarır ki karşınıza. Başkasına değil, sadece size. Aynı ortamda birçok insan olsa da yaşadıklarınız size özgüdür.