Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Ece Çelik
Ece Çelik
@ecececelik
21 Eylül
97 okur puanı
Ocak 2023 tarihinde katıldı
Normalde seri kitapların her biri için inceleme yazarım fakat bu sefer bütün kitaplar bittikten sonra topluca bir değerlendirme yapmak istedim.
Seri, melekler tarafından ele geçirilmiş ve harabeye dönmüş bir dünyayı anlatıyor.
(Öncelikle, meleklerle ilgili kitapları okumamın üzerinden çok uzun zaman geçtiği ve o konuyla ilgili okuduğum kitap
İtiraf etmek gerekirse kitabı okumaya başlamadan önce sıkılacağımı düşünmüştüm ama tam tersi bir durumla karşı karşıya kaldım. Bu kadar akıcı olmasına hala inanamıyorum desem yeridir. Resmen bitene kadar okumayı bırakamadım.
Demek ki bir kitabın bu kadar akıcı olması için olağanüstü bir hikayeye ya da olağanüstü bir anlatım tarzına sahip olmasına
Harika bir kitaptı.
Fazlasıyla gerçek ve etkileyici bir hikayesi vardı. Yazarın Fareler ve İnsanlar'dan sonra okuduğum ikinci kitabıydı ve ben Steinbeck okurken derinden üzüleceğimi önceden göze almam gerektiğine kesinlikle inanmış durumdayım artık. Yazdığı karakterlerle bağ kurmak son derece kolay, son derece de kalp kırıcı ama kitap bittiğinde geriye kalan hüznün yanında iyi ki okumuşum memnuniyeti yeri doldurulamaz bir his benim için. Umarım bütün kitaplarında hissedebilirim bunu.
Kendisini favori yazarlarım arasına eklemeyi çok istiyor, sonraki kitaplarını okumayı da şimdiden sabırsızlıkla bekliyorum.
Okur Takip Önerileri
8/10 puan verdi
İstiridye Çocuğun Hüzünlü Ölümü'nün başka bir yayınevi tarafından yeniden basıldığını görünce bendekini paylaşmadan duramadım. Bu kitabı raflarda görür görmez hemen almak istemiştim. O zamanki fiyatı normalin biraz üzerindeydi. Ben de öğrenci olduğum için ilk başta o parayı vermeye kıyamamıştım. Minicik bir kitaptı zaten üstüne bir de o zamanlar jelatinli bir şekilde koyuyorlardı bu kitabı raflara; içini asla göremiyordun. Arka kapakta da sadece "yüzünüzde asılıp kalacak gotik bir gülümseme" yazdığı için tamamen gizemden ibaretti ama Tim Burton filmlerini de çok sevdiğim için en sonunda dayanamayıp almıştım.
İşte o gün Tim Burton hakkındaki fikirlerim birazcık değişti. Bu filmleri çeken biri nasıl bir hayal gücüne sahiptir diye düşünürdüm hep; kitabı okuduktan hemen sonra ise bu adam yönetmen olmasaymış manyağın biri olur usulsüz işlere bulaşırmış demekten kendimi alamamıştım. Hepsi ayrı ayrı şaşırtmıştı beni ama özellikle kitaba ismini veren öyküyü okuduğumda ne kadar ürperdiğimi hala hatırlıyorum.
Biri çıkıp bu adam Neil Gaiman'ın kitaplarındaki çocuklardan biriymiş şimdi büyümüş ve yönetmen olduktan sonra bu kitabı yazmış dese inanırdım öyle söyleyeyim.
İstiridye Çocuğun Hüzünlü Ölümü ve Diğer HikayelerTim Burton · Altıkırkbeş Yayınları · 2018716 okunma
İçinde hem bildiğim hem de ilk kez okuduğum, kulağa masum gelen ama asla masum olmayan, klasik, ne ekersen onu biçersin konulu, haliyle teması da karma olan bir sürü masal vardı içinde.
Hemen hemen hepsinin giriş, gelişme ve sonuç bölümleri birbirinin aynıydı. Üç beş tanesini okuduktan sonra diğerlerinin de başlar başlamaz nasıl biteceğini biliyorsunuz. Karakterlerin de çoğu yine birbiriyle aynı tiplerdi;
Cadıların aklınıza gelebilecek her türlü şeye dönüştürdüğü prensler, saf kalbiyle prensini kurtaran geleceğin prensesi genç kızlar, fakir ama gönlü bol insanlar, konuşan hayvanlar, kurnazlığının bedelini ağır ödeyen aç gözlüler...
Kısaca günümüzde dolandırıcılara yem olur bu diyeceğimiz fazla iyi niyetli, saf ya da bilgisiz -nasıl tanımlıyorsanız- insanlar bu masallarda iyilik eden iyilik bulur karmasından faydalanarak büyük zenginliklere kavuşuyorlardı.
Masallara düşkün bir çocukluk geçirmek tam da bu sebeple sizi büyüdüğünüzde hayal kırıklığına uğratabiliyor. Çünkü büyüdükçe öğreniyorsunuz ki aslında her zaman ektiğin neyse onu biçmiyorsun. Kurnaz ve kötü kalpli insanlar da her zaman bu kadar kolay cezalandırılmıyor. Karma zaman aşımını uğrayabiliyor ve beklentiler toz olup uçuşabiliyor.
Bu masallara bakınca insan acaba eskiden dünya daha adil bir yer miydi diye düşünmeden edemiyor. Her şey giderek daha kötü mü oldu yoksa adalet her zaman sadece masallarda mı yerini buluyordu? Cevap ne gerçekten bilmiyorum ama masallarla büyüyen biriyseniz ektiğinizi biçeceğiniz günün bir gün geleceğine olan inancınızdan asla vazgeçemiyorsunuz.
