Fikrin askıda kaldığı bir yere devrim ile gideriz. Ne dersin? Önder Karaçay
"Sonra belki düşüncelerin asılmadığı yerlere gideriz."
Erdal Öz
Türk Edebiyatının En İyi 100 Romanı
Dün akşam Nahid Sırrı Örik'in Sultan Hamid Düşerken isimli kitabını okumaya başladım. Bu vesileyle size bir listeden bahsetmek istiyorum. Mutlaka bilenler vardır fakat bilmeyenler için de faydalı olabilir. 2017 yılında akademisyenler, yazarlar ve edebiyatçılardan oluşan bir ekiple Türk edebiyatının en iyi 100 romanı belirlenmiş. Biliyorum bu
erdal öz kitabın sayfalarına şiir mısraları serpiştirmiş ara ara, ben de bir şiir ile veda etmek isterim gülünün solduğu akşam' a:
“ ... sen misin seni sevdiğim o kavga,
sen o kavganın güzelliği misin yoksa?
bir inancın yüceliğinde buldum seni!
bir kavganın güzelliğinde sevdim.
bin kez budadılar körpe dallarımızı,
bin kez kırdılar,
yine çiçekteyiz işte yine meyvedeyiz!
bin kez korkuya boğdular zamanı,
bin kez ölümlediler,
yine doğumdayız işte, yine sevinçteyiz,
bitmedi daha sürüyor o kavga,
ve sürecek,
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!”
Adnan Yücel
Allah ŞAHADETLERİNİ kabul etsin.
MEKANLARI CENNET OLSUN
2015-2016-2017 YILI TEMMUZ AYINDAN
BERİ 1170 VATAN EVLADI ŞEHADETE ERDİ
1-ŞEHİT POLİS MEMURU BÜNYAMİN TORĞUT
2-ŞEHİT POLİS MEMURU OKAN ACAR
3-ŞEHİT POLİS MEMURU FEYYAZ YUMUŞAK
4-ŞEHİT UZMAN ONBAŞI MÜSELLİM ÜNAL
5-ŞEHİT ASTSUBAY MEHMET YALÇIN NANE
6-ŞEHİT POLİS MEMURU TANSU AYDIN
7-ŞEHİT ASTSUBAY İSMAİL YAVUZ
8-ŞEHİT UZMAN
"Yolumuz uzun. Çok uzun. Karanlık bir yeraltından geçiyoruz. Bu geçidin sonunda, biliyorum güneş duruyor, gerçek aydınlığın güçlü kaynağı. Yürüyoruz. Bu karanlık yeraltının sonunda güneş duruyor, biliyorum. Ulaşacağım ona. Az kaldı. Benden önce varanlara selam olsun."
Erdal Öz
Kardeşim Erdal! (Ben Edip)
Mektubunu, çok sıkıntılı bir günün en korkunç noktasında ele geçirdim. Bütün gece şişman ve iyi kalpli bir adamla bakıp bakıp içtik. “Nereye baktınız?” diyeceksin, bilsem söylemez miydim. İki marul yediğimi, sarışın bir kızla konuştuğumu, şişman adama elimle “hadi eyvallah...” dediğimi hatırlıyorum sadece. Bunu şimdi hatırlıyorum. Simsiyah bir geceden bunlar kalmış aklımda. Bir de o korkunçluk noktasındaki ışık. Sana mektup yazacağımı biliyor muydum ne...
Ya dünkü gün; o neydi o... Sur dışlarına çıktım, mezarlıklara gittim, mezarlıktaki bir havuz beynimi deldi. Suyun bu kadar katı olduğunu bilmezdim. Sonra bir karga gördüm galiba. Karga mıydı, yoksa kuş türlerinin hepsi birlikte mi uçuyordu, kestiremedim işte.
Kimse ölmedi. İşim vardı oralarda; bir gün önce düşündüğümü aramaya çıkmıştım belki de. Olabilir (Ne güzel kelime şu “olabilir”).
Sur kapısında bir eskici duruyordu. İğnesi, çekici, tanrısıyla duruyordu. Yanındaki tasa bir kösele parçası koymuş, onu cızırdatıyordu. Bendeki bir bakış daha doğrusu bir merak ipliği gidip geldi. Yaşasın dünyanın bütün surları!
Sonra mezarlıklara girdim, biraz yürüdüm, çay içtim, bostanlara baktım (akşam yediğim marulları, bostanlara bağlayabilir miyiz). Dönüyordum galiba. Başladım “sıkıntı” kelimesini kurcalamaya işte.
Önce şunu icat ettim: Sıkıntı, insanın iki nokta, daha doğrusu iki ölüm arasında olduğunu bilmesiydi. Ne olursa olsun böyleydi bu. Hareket noktamı bulmuştum. Düşünmeye başladım. Neyi? Kesin sıkıntıları:
------------------------------------------
Edip Cansever'den Erdal Öz'e Mektuplar 4 Nisan 1958
Mutluluk, onların görmedikleri, bilmedikleri, yaşamadıklarıdır. Bu yüzden, hiç aramazlar mutluluğu; bilmedikleri, tatmadıkları için de mutsuz değillerdir.
Erdal Öz
Bu roman bir de insanlık adına bir utancın romanı....Yasar Kemal....
Erdal ÖZ' ün kalemiyle ilk Gülünün Solduğu Akşam kitabıyla tanışmıştım buda ayrı bir etkiledi beni
Yalın Duru bir dille yazılmış,
Hesaplaşma, utanc, ezilme, sorgu, darbe, direniş, acı gerçekler, baskının yer aldığı hayatın acı ama yasanan olayların bugüne aktarılmasını üzülerek okuyacağız bir kitap okuyun okutun..
Adın yok.
Siyasisin.
Nurilerin koğuşuna atıyorlar seni..
Sonra daracık bir odaya alıyorlar. Her geçen an daha da daralan.
Ayaklarının dibinde insan pislikleri, sidik kokusu ve kan.
Nefes diye onları çekiyorsun içine. Ciğerlerine yapışıyorlar.
Diri diri gömülmüş gibisin. Üstün başın pislik içinde.
Beklemek korkunç..
Ezen değil ezilensin. Vuran değil vurulan. Ağzı burnu kanayan, dişleri dökülen..
"KAFAN SUÇLU SENİN,KAFAN!"
Yaralısın 
Erdal Öz
