Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

esmanur sarı

"Bazen gidecek hiçbir yerim olmuyor benim, dikilip duruyorum insanların ortasında... Öylesine suya konulmuş ve konulduğu kabın içinde unutulmuş bir gül gibi saatlerdir pencereden dışarıyı seyrediyorum"
Reklam
İstanbul bir Babil’dir, bir dünyadır, (bir kaostur). Güzel midir? Hârikulâdedir! Çirkin midir? Korkunçtur! Hoşa gider mi? Sarhoş eder! Orada kalır mısınız? Kim bilir!
Hakikat şuydu; sevgi insanın ulaşabileceği en yüksek ve en büyük hedefti.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Beni kalbinde bir mühür gibi taşı, sevgi ölüm kadar güçlüdür.
Uykuya dalarken, uykuda ölen insanları hiç düşünmedin mi? Dişlerini fırçalarken, işte tamam, bu son günüm demedin mi hiç? Çok süratle, hemde çok süratle hareket etmek gerektiğini, çünkü zaman kalmadığını hiç hissetmedin mi? Ölümsüz mü sanıyorsun kendini!
Reklam
Zirvesine göz koyduğum dağlara bak Koşup takıldığım çitlere bak
Bu kuklaların kukla olmadığı besbelli Ne söyledilerse tıpıtıpına gerçek besbelli Altın saçlarını yana atışı yok mu Lilinin Lilinin yağdan kıl çekercesine inanışı Lilinin yağdan kıl çekercesine yaşayışı yok mu Kuklalar titremesin ne yapsın Adam konuşmasını bilmezse ne yapsın Kuklaların kukla olmadığı besbelli Lilinin çekip gideceği besbelli Lilinin
Desem ki vakitlerden bir nisan akşamıdır Rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini Ormanların en kuytusunu sende görmekteyim Senden kopardım çiçeklerin en solmazını Toprakların en bereketlisini sende sürdüm Sende tattım yemişlerin cümlesini Desem ki sen benim için, Hava kadar lazım, Ekmek kadar
Fakat, Allah kahretsin, insan anlatmak istiyor albayım; böyle budalaca bir özleme kapılıyor. Bir yandan da hiç konuşmak istemiyor. Tıpkı oyunlardaki gibi çelişik duyguların altında eziliyor. Fakat benim de sevmeğe hakkım yok mu albayım? Yok. Peki albayım. Ben de susarım o zaman. Gecekondumda oturur, anlaşılmayı beklerim. Fakat albayım, adresimi bilmeden beni nasıl bulup anlayacaklar? Sorarım size: Nasıl? Kim bilecek benim insanlardan kaçtığımı? Ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek. Bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum. Tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan; bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor. Küçük oyunlar istemiyorum albayım.
Sayfa 259 - iletişim yayınlarıKitabı okudu
Zehra Kardelin
akşam oldu yine bastı karalar varıp yıldızların kapısını çaldım açtılar yıldızlar uyanıp gözlerimden geçtiler halep şehri şen oldu şenlik oldu ağaçlar dile geldi kuşlar güldü dağ dağa kavuştu ben sana kavuştum zehra kardelin sen kimsenin bilmediği bir yıldız gibisin istersen derya düşünür kahrolur kederinden istersen dağ yürür yağmur olur bulut
Reklam
“Ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek. Bir yandan da göz ucuyla ölümümüm nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum.”
Sayfa 259 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Başkaları gibi yaşamasını bilmeyenler, başkalarını taklit etmeliydi.
Sayfa 248 - iletişim yayınlarıKitabı okudu
Zaten biz her zaman alkışlarız.Beğensek de, beğenmesek de, oyumuzu versek de, vermesek de, her şeyi oyun sandığımız için durmadan ellerimizi çırparız.
Sayfa 146 - iletişim yayınlarıKitabı okudu
Elimi beş yerinden dağladı beş parmağın, Bağrımda da yanmadık bir yer bırakmadan git.
Davet şiirinden alıntılıdır
Seni ben bekliyorum göğsüm açık, bağrım açık; Hançer ol göğsüme saplan, ecel ol karşıma çık.
46 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.