"Çocukluğum" olmasına rağmen yaşanamamış bir çocukluk...
Düşünsenize çok küçük yaşta hep ölüm, kaos, şiddet, kimsenin kimseye tahammülü olmayan bir ortamda büyüyorsunuz. Ne kadar acı...
Ben de Aleksey gibi anne - babasından ayrı akrabalarının yanında yaşamak zorunda kaldım. Bu yüzden Aleksey'i çok iyi anlıyorum ama sanırım ben ondan biraz daha şanslıydım.
Acılar, eksiklikler, hayat koşulları, insanlar... o kadar zor gelir ki çocuk olduğunuzu unutuyorsunuz bazen. Bir bakmışsınız olgunlaşmaya başlamışsınız küçücük yaşta, güçlü olmak zorunda bırakılmışsınız çünkü başka seçeneğiniz yok.
Kitap Aleksey isimli çocuğun babasının ölümü ile başlıyor. Babasının ölümünden dolayı anneanne ve dedesinin yanına yerleşir. Bazı sebeplerden dolayı annesi de Aleksey'i terk eder. Bunun sonucunda Aleksey'in yaşadıkları anlatılıyor bizlere. Her satırda düşünmeye hayatı sorgulama başlıyorsunuz.
Kitabın yeri benim için her zaman farklı olacak. Mutlaka okumanızı tavsiye ederim. Okuyacak olan arkadaşlara şimdiden keyfli okumalar dilerim.
