∆
«Sizi sevmiyorum ey insanlar!»
∆
İlk cümlesinde bile kendimi bulduğum :) , bitmesin diye azar azar okuduğum, güldürürken düşündüren nadir kitaplardan. Çok ciddi eleştiriler ve tespitler yaparken okuyucuyu kesinlikle sıkmıyor. Her bölüm bir tarihte yazılmış. Misal ilk bölüm 1 aralık 2006 , tıpkı günlük gibi.
Kitabı okumaya başladığımda da okurken
Kelimeler parayla mı çocuk?
Çiz altını!
Özlemek bedava çocuk...
Özle ne bıraktıysan ardında
Şarkıları duymak sağır mı ediyor seni?
Peki ya bir gece yarısı bağır çağır eşlik etmek onlara?
Bu ezgiler ağlatıyor mu seni çocuk?
Gözyaşları bitmez.
Güneşle ay bir olmaz çocuk
Biliyorsun tüm imkansızlıkları
Ne sen güneşsin ne de o ay
Neden bir bir toprak altına attın hep o ihtimalleri?
Doğru ya,
Sen hep umutsuzdun değil mi?
Fyodor Dostoyevski’nin 200. doğum yıldönümü (11 Kasım 1821) bu yıl... Bir yazar düşünün yaklaşık 200 yıldır okunuyor. 200 sene geçse yine okunacak. Kitapları ölümsüz çünkü...