Her insanın duyuş, algılayış ve davranış biçimi farklıdır. İnsanın sadece "hayatta kalmak"tan öte amaçları vardır. Insan, potansiyellerini gerçekleştirme sorumluluğunu duyan ve kendi öz doğasına, içsel yaşantılarına göre davranmak ve gelişmek isteyen bir varlıktır. İnsan ölümsüz değildir. İçinde yaşanılan an önemlidir.
Biraz yorgunum, kavgaları birikiyor insanın!
Her uzvundan ayrı ayrı taşıyor acısı zamanla!
Yaşımdan yorgun, yaşımdan telaşlıyım bugünlerde!
Kaç yaşındayım sahi saymadım, bilmiyorum!
İnsan neden mutsuz?
Neden hiçbir şeyden zevk alamaz hale geldi?
Kalp Allah'ı anmakla sükunete erer. Allah'ı zikretmekle mutmain olur. Fakat insanoğlu kalbi için iyi gelene meyletmeyip nefsine hoş geleni yapmaya kalktı. Bu şekilde kalp özünden koparıldı. Kalp Allah'ı istiyor fakat insanoğlu ısrarla dünyaya meylediyor. Halbuki kalbin gıdası Allah'tır. Kalbin huzura erişmesi buna bağlıdır. Özünden koparılmış uzaklaştırılmış kalp bir süre sonra hiçbir şeyden zevk almamaya başlar. Kalbin selameti huzuru Allah sevgisinin tohumlarını o kalbe atılmasıyla sağlanılır.
"Bir kimsenin kalbi dünya sevgisi ile dolu oldukça, şehvetleri ve arzuları bütün hayatını kuşattıkça, Allah'ın o kalbe nurunu koyması düşünülemez.