Yusuf Atılgan ile ilk tanışmam oldu bu kitap. Gerek kitap gerekse yazar ile ilgili pek çok yorum okumuştum. İkisiyle ilgili de en genel kanı; okunması emek isteyen ('sıkıcı' sıfatını da gördüm) ama okuduğunuzda sizi derinden etkileyen bir yapıya sahip olmalarıydı. Kitabı okuduktan sonra bu genel kanıya katılmakla birlikte olumsuz gibi görünen yanı bende hiç ağır basmadı. Çünkü bir karakter analizini, kendi üslubunuzla vermek öyle kolay bir şey değildir. Özellikle de zaten sıkıcı ve Türk edebiyatının belki de en kötücül karakteriyse bu... İşte böyle eserlerde verilmek istenen 'his'tir. Bir ana fikir, bir slogan değil... Elbette kendiniz bu kitaptan pek çok sonuç çıkarabilirsiniz. Yalnızlığın bir insanın karakterinde nasıl yer edebileceğini, sevgi isteminin yıpratıcı başarısız deneyimlerle her insanı kötü yapabileceğini bu romanda görebilirsiniz meselâ. Ama kitabın son sayfasını bitirdiğinizde bu sonuçlar için acele etmeyin. Çünkü büyük ihtimalle her insanda farklı biçimde bırakacağı o hissin tadını çıkarmalısınız. Evet okurken sıkılabilirsiniz ama içinde bulunduğumuz abartı çağına ayak uydurup 'sıkılmanın' çok kötü bir duygu olduğunu sanmayın. Can sıkıntısı belli bir yere kadar sıkışabilen yay gibidir. İlk yirmi sayfayı bu düşünceyle geçerseniz sonrasında tarza da alıştığınız için çok keyifli bir okuma deneyimi yaşarsınız.

Anayurt OteliYusuf Atılgan · Can Yayınları · 202330,1bin okunma

·

24 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Emre Uçar