Yazarın ön sözünde kendini eleştirmesi cok huşuma gitti. Ama bir kuşkuda düştü içime 'acaba' dedim. 1932 de yazılmış olmasını aklımın bir kenarında tutmakla beraber Teknik konulara takılmadan 1932 senesinin Freud'cu yaklaşımlarla (koşullama) insanları nasıl bir ütopyada yaşadıklarını. Kaderlerinin baştan yazılı olması. Bunun farkında olmadan mutlu bir yaşam sürmeleri. Ahlak, aile, utanç gibi kavramlarıda sorguladım. O ütopyada bana tuhaf gelen şeyler vardı ama benim hayatım ve değerlerim de onlara tuhaf ve komik geliyordu. Vahşinin ve diğer karekterin hayatlarını sorgulamaları ve arayışlarını zevkle okudun. Kitapta anlatılan kontrolcü, zihinsel toplumsal sınıflar, kaderleri belli toplumsal sınıflar(günümüz için DNA ile zeka, yaş, boy, CRISPR deneyleri önr.) yaratılan dünya bence hala güncelliğini koruyor. Yapılıyor, yapılmaya çalışılıyor ve ya yapılabilir (olsa daha mı iyi olur bilemiyeceğim) bir dünya. Sonlara doğru Vahşinin denetciyle konuşmasında 'mutsuz olma hakkımı İSTİYORUM' demesi beni baya etkiledi. Bu hakı istemek, bu hakkımızın olması belkide bizi gercek anlamada mutlu olduğumuzdan emin kılıyordu. Başıda sonuda tatlı başladı tatlı, sorgulayıcı, şaşırtıcı bitti. Teşekürler Huxley yanılmışın yamanacak bir yer yok bu kitapta. :) bence :-)

Cesur Yeni DünyaAldous Huxley · İthaki Yayınları · 202160,8bin okunma

·

8 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ahmet tosun