Son Kuşlar, çoğunlukla denize, bir adaya, maviliklere, kuşlara, doğaya bakarken yazılmış birden çok hikâyeden oluşmuş öykü kitabı olup okuduğum her öyküsünde beni farklı iklimlere götürdü. Evde durduğumuz şu günlerde bu hikâyelerin içinde yer almak oldukça mutlu etti diyebilirim. Ve böyle kitapları okudukça #kitaplariyikivar demekten kendimi alamıyorum. Öyle ki oturduğum yerden bambaşka alemlere gidebileceğim bir dünyaya bir perde aralıyorum. Bundan daha büyük bir nimet olabilir mi? Kitabı genel büyük bir özveri ve yüzümde tebessümle okudum. Ama bazı öyküler yazarın günlük hayatından konuşma kesitleri, içsel konuşmalar, kopuk anlatımlar ve sonu belli olmayanlar da mevcuttu. Bunları okurken zorlansam da yazarın samimi kaleminin tadına vardıktan sonra normalde okuyamacağım öyküleri de okudum. Alıntılardan da anlaşılacağı üzere yazarın kendine has bir üslubu, bir bakış tarzı var. Ve çoğu bakış açısını kendiminkine benzer bulduğum için oldukça mutlu oldum. Yer yer nükteler beni güldürdü, bazı gerçeklerin konu edilşi bile sinirlenmeme sebep oldu. Öyle içten bir kitaptı ki daha önce bu yazarla tanışmadığıma üzüldüm. Ve yine bu yazarın Türk oluşu ayrı bir sevinmemi sağladı. Siz de öykü kitaplarını seviyorsanız okumanız için güzel bir seçim olabilir.

Son KuşlarSait Faik Abasıyanık · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201913,7bin okunma

·

33 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

F.Betül U.