Rüzgarın Adı şu ana dek okuduğum kitapların arasında sivrilen, unutamayacağım bir kitap oldu. Kalınlığı sebebiyle tereddüt etmeme gerek bile yokmuş. Kitap hiç fark ettirmeden sizi Kvothe'nin dünyasına sokuyor. Öyle bir içine alıyor ki hiçbir kitapta duygularımı bu derece gerçek yaşadığımı hatırlamıyorum. Sanki Kvothe'nin yanında ona gülüyor, onunla ağlıyor, bir parça somun ekmeğin peşinde öyküler dinleyerek dolanıyor gibiydim. Bana yaşattığı hisler tarifsiz, herkesin okuduğunda beğeneceğini düşünüyorum.
