Saramago, körlüğü hiç umudun kalmadığı bir dünyada yaşamaya benzetmiş, ''Kör olmak istersen olursun.'' Sözüyle bakan ama görmeyen insanlara ayna tutmuştur. Araba kullanmakta olan bir adam, yeşil ışığın yanmasını beklerken ansızın körleşiyor. Körlüğü, başvurduğu doktora ve doktorun karısı hariç herkese bulaşır. Bu körlük, bir salgın hastalık gibi bütün kente yayılır; öldürücü olmasa da tüm ahlâki değerleri yok etmeyi de başarır. Toplum, görmeyen gözlerle cinayetlere, tecavüzlere tanık olur. Ayakta kalabilenler ancak güçlü olanlardır. Koca kentte körlükten kurtulan tek kişi, göz doktorunun karısıdır. Bu körlüğün adı Beyaz karanlık... Bu beyaz felaketin getirdiği bir ötekileştirme serüveni... Kimse, görmek istemeyenler kadar kör değildir... Bir distopya şaheseri, yazarın okuduğum ilk kitabı,şehir,ülke adı olmadan hiçbir karaktere isim verilmeden yapılan anlatım kitabın tüm dünya için yazıldığını hissetmemi sağladı. Kitabın başlarında biraz tekrara düşme hissi yaşatsada, olay akışında okuyucusuna her anını yaşatmak istemesi belirgin bir vurguydu... Mutlak beyaz karanlıktan uyanmanın umuduyla...

KörlükJosé Saramago · Kırmızı Kedi · 2022104,8bin okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Fadik