Orhan Pamuk’tan okuduğum beşinci kitap ve en beğendiğim kitap bu oldu diyebilirim.
Konusunu daha önceden biliyordum ve oldukça merak ediyordum. Eşyalara anlam yükleyen, eşyaları biriktiren biri olduğum için :)
“Hayatımın en güzel ânıymış, bilmiyordum.” cümlesiyle başlıyor kitabımız. En güzel kitap başlangıç cümlelerinden biri. En güzel anı Füsun’la yaşıyor Kemal. Onların yaşadığı aşka tanık oluyoruz kitap boyunca. Başlarda Kemal’e oldukça sinirlendim. Hatta kitabın abartıldığını düşündüm. Ama sonlara doğru iyi ki okudum, dedim. O nedenle biraz sabır gerektiriyor.
Kemal’in aşka olan bakışının zamanla değişimini okurken duygulandım. Biriktirdiği eşyalardan küpe en anlamlısı bence. Başlangıçta ve sonda küpenin kilit noktada olması dikkat çekici.
İnşallah bir gün müzeye gider ve kitabı yeniden yaşarım.