** Ben sizi Tanrı'nın gün ışığı gibi sevdim. ** Ben utancımı delik cebime koydum. Yoksul bir hayat süren Dostoyevski memurluktan istifa eder ve bu yoksulluktan yazarak kurtulabileceğini düşünür ve ilk kitabı olan İnsancıklar'ı yazar. (Kitabın adı Rusya'dan birebir çevrildiğinde "Zavallı, Yoksul İnsanlar" olarak karşımıza çıkar. Fakat çevirmenimiz kitaba daha çok yakışacağını düşündüğünden kitabın adını "İnsancıklar olarak çevirir.) Dostoyevski, romanı ilk olarak ev arkadaşı ve aynı zamanda yazar olan Grigoroviç'e okutur. Grigoroviç kitabı beğenir ve çok heyecanlanır kalkıp sarılmak ister fakat Dostoyevski aşırı duygu gösteriminden hoşlanmadığı için bunu yapmaz. Grigoroviç ertesi gün romanı alıp yazar ve yayımcı Nekrasov'a götürür romanı ona okur. Kitabın sonrasına doğru ikisinin de gözlerinden yaşlar akar. Nekrasov hemen Dostoyevski ile tanışmak ister. Tanıştıktan sonra koşarak eleştirmen Belinski'ye gider daha kapı ağzından "YENİ BİR GOGOL DOĞDU" der. Ve böylece Dostoyevski bizlere merhaba der. Rusya'nın sosyal, toplumsal ve ekonomik durumunu gözler önüne seriyor ve hatta Rusya'da yazılan ilk sosyal toplumsal kitap olarak biliniyor. Roman, tüm bu mesajları yaşlı katip olan Makar Devuşkin ve onun uzaktan akrabası olan genç ve güzel kadın olan Varvara Alekseyevna arasındaki aşkı gidip gelen mektuplarla anlatıyor. Not: Mektup türü kitapları okumaktan hoşlanıyorsanız kesinlikle okumalısınız

İnsancıklarFyodor Dostoyevski · Can Yayınları · 202362,6bin okunma

·

78 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Belki De Neşe