Gönderi

İkisi de rol yapmayıp, samimi konuşma denilen şeyi yapsalar, yani sadece tam olarak düşündüklerini ve hissettiklerini birbirlerinin gözlerine bakarak söyleyebilselerdi keşke. (…) Fakat bu şekilde yaşamak olanaksızdı. Bu yüzden hayatı boyunca yapmaya çalıştığı, ama yapamadığı bir şeyi, yapılmadığı takdirde yaşamın olanaksız olduğu bir şeyi yapmaya, düşündüğünden farklı bir şey söylemeye çalışıyordu ve sürekli olarak bunun ikiyüzlülük olduğunu, onun bunu anlayacağını ve kızacağını hissediyordu.
·
37 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.