Sabahattin Ali
Bitmesini hiç istemediğim, 1948 in mektuplarına gelmekten korktuğum, kendi dertlerimi unutup Sabahattin Ali'nin dertlerine kâh üzülüp kâh ağladığım bi okuma oldu benim için. Sayfalar ilerledikçe, mektuplar azaldıkça Sabahattin Ali'nin öleceği korkusu sardı beni.Sanki 70 yıl önce ölmemişte ben son mektubu okuyup kitabı kapattığımda ölmüş(öldürülmüş) hissine kapıldım. Bu kitap bana çok şey kattı. Bütün Sabahattin Ali severlerinin okuması dileğiyle...
