Ölüm kimimiz için son, bazılarımız için sonsuz bir ayrılık, bir çoğumuz içinse kavuşmadır, huzurdur belki de.
Aşkın inkar edilişinin onu yok etmediğini aksine inkar edilen her saniye dayanılmaz bir ihtiyaç haline geldiğini görüyoruz kitapta. Dokunmanın, şevkatin ,sevginin iyileştirici gücü; konuşmanın ihtiyacı, insanın insansız yaşayamayacağı o kadar geniş bir hayal gücü ile anlatılmış ki etkilenmemek elde değil.
Zülfü Livaneli'nin kalemini severler için okunması gereken dramatik bir aşkın, yalnız kalmışlığin, kitaplar arasında biten bir hayatın hikayesi .
