" İnsan kalbinin kötülüğü (vitiositas, pravitas), ya da başka bir ifadeyle yozlaşması (corruptio) iradenin, ahlâki olmayan güdülerin çıkarı için ahlâk yasasından doğan güdüleri yok sayan maksimlere yönelimidir. Buna aynı zamanda insan kalbinin sapkınlığı (perversitas) denebilir, çünkü özgür bir iradenin güdüleri içindeki [önceliğe dair] etik düzenle ters düşer ve içinde yasaya göre iyi (yani, meşru) bir davranış bulunsa bile, düşünce tarzı söz konusu sebepten ötürü (ahlâki mizaç bağlanımda) kökten yozlaşmıştır; dolayısıyla insan kötü olarak adlandırılır. "
Sayfa 44 - Literatürk Academia
·
114 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.