“Ne güzel sevmeleri vardı.Gözleri alır götürürdü beni. Hani beyaz badanalı daracık sokaklar vardır,dalar gidersin güzelliğine, yürürsün yürürsün de , hiç ummadığın bir anda kocaman engin bir deniz çıkar karşına. Öyle bir şey işte…ne zaman baksam, beklenmedik denizler gibi şaşırtırdı beni. Onun gözleri gibisine koca İstanbul’u dolaşsan rastlayamazsın. Nasıl desem ,gözleri Beşiktaş’ın rıhtımı gibi dalgalıydı namussuzum. Az çırpınmadım ,az boğulmadım o dalgalarda...”
Sayfa 173 - Can Yayınları
·
76 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.