oblomov un Olga’ya yazdığı mektuptan bir bölüm.
Başka birisi olsa şunuda eklerdi: bu satırları gözyaşları içinde yazıyorum. Ama ben size yalan söylemiyorum, acının bir gösteriş olmasını istemiyorum, çünkü dertleri pişmanlıkları arttırmak neye yarar? Bu çeşitli alanlarda sevgili daha fazla kötüleştirmek Umut’u saklıdır bense bu duyguyu sizde mi ben de kökünden kazımak istiyorum. Zaten gözyaşlarıyla boş hayalcilere ya da bir kadını sözle baştan çıkarmak isteyenlere yarışır. Size bunları uzun bir yolculuğa çıkan iyi bir dosta vedalaşır gibi söylüyorum: 3.04 hafta daha beklesem çok geç olurdu. Aşk bir ruh kangrenli; O kadar çabuk ilerliyor ki. Daha şimdiden ne haldeyim. Zamanı saatlerle dakikalarla değil güneşin doğup artmasıyla değil, sizinle ölçüyorum: onu gördüm, görmedim, göreceğim, görmeyeceğim, gelecek, gelmeyecek…
Sayfa 310Kitabı okudu
·
48 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.