Gönderi

Neyi düşünse, neye kafa yorsa, hissettiği ne olursa olsun, şu dünyanın düzenine varıyordu. İnsanların şu kısacık ömürlerini nasıl olup da kendi arzularından bu kadar uzak yaşadıkları bir düzen kurmakla, kurduktan sonra da ona ayak uydurmakla geçirebildiğini aklı almıyordu. İnsanın yarattığı her şey insana karşıydı, insanı insanlıktan çıkartmak içindi - mülkiyet, devlet, din, töre, aile, şehirler, köyler. Kendini yok etmeye ayarlı bir şeydi insanın bütün kültürü. Kendini yok etmeye bu denli azimli başka bir tür var mıydı? Nerede okumuşsa; bir hayvanın -hangisiydi gelmedi aklına- yaşadığı cinsel ilişkinin ardından öldüğünü anımsadı. O hayvancık bile en azından ölmeye değer bir şey yaşıyor da ölüyordu. İnsanlar için bu bile imkânsızdı.
Sayfa 233 - XIVKitabı okudu
·
64 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.