Attığım tonlarca alıntıdan da anlaşılacağı üzere yine tüm satırlarını fosforlu kalemlerle çizmek istediğim bir kitap okudum. Erich Fromm bu eserinde psikanalizi ve dini birlikte ele alıyor. İkisinin de amaçlarının aslında nasıl kesiştiğini, hangi noktalarda benzerlikler ve farklılıklar gösterdiğini anlatıyor. Freud ve Jung'u temel alarak dini ve psikanalizi inceliyor. Dikkatimi çeken bir nokta, İslam'ın asla adının geçmemesi oldu. Birçok din, anlatılan konu bağlamında yorumlanmasına rağmen İslam söz konusu olmadı. Mensup olduğum din olduğu için olsa gerek, onun da ele alınıp değerlendirilmesini isterdim. Dini farklı açılardan ele alması, insancıl ve yetkeci olarak ayırması; zaten hayranı olduğum geniş ve ufuk açıcı bakış açısıyla değerlendirmeleri yine zenginleştiğimi hissettirdi bana. Freud'un aile içi cinsel ilişkilere dair bakış açısını dar alanından çıkarıp geniş ve soyut bağlamda ele alması da aklımda kalacak çok önemli bir nokta oldu benim için. Biliniyor ki Freud, cinselliğe olan vurgularıyla oldukça eleştirilir. Özellikle de aile içi cinsellik vurguları... Fromm, Freud'un bu cinsellik vurgusunun daha geniş bağlamda ele alındığında aileye bağımlılığı ve insanın özgürlükten, özünü keşfetmekten kaçındığını açıklayan yönleri olduğuna değiniyor. Okunduğunda çok daha net anlaşılacaktır, ben çok anlaşılır ve aydınlatıcı buldum bu açıklamalarını; kitapta açıklanan noktadan bakınca Freud'un dedikleri çok daha mantıklı bir çerçeveye oturuyor. Tanrı ve Tanrı'ya bakışının insanı nasıl etkilediğini, aynı zamanda insanın yaşadıklarının da Tanrı'ya bakışını nasıl etkilediğini; psikanalizin dinle nasıl ve neden bağlantılı olduğunu, dinlerin insanlara kattıklarını, psikanalizin dine bakış açısını, Tanrı'nın tanımlanması vb. konuları 110 sayfada ancak bu kadar özlü anlatabilirdi. Canım Erich Fromm...

Psikanaliz ve DinErich Fromm · Say Yayınları · 20231,094 okunma

·

105 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yüsra Cincik