Muzaffer İzgü 29 Ekim 1933 (Adana, Türkiye)
Peş peşe iki çocukluk hikayesi okudum, ikisi de okumaya düşkün, ikisi de büyük yokluklar çekmiş, küçük yaşlarda çalışmaya başlamış, ve ikisi de anlatma aşkıyla dolu, kalemi güçlü ‘Panait İstrati birkaç gömlek büyük gelir’ yazarlar olmuşlar..
Hayat Yollarında; okul müdürünün annesine; Siz bu çocuğu okutun annesinin de ben yoksul, dul bir çamaşırcıyım nasıl okutayım, mecburen ya bir zanaat öğrenecek, ya da girip bir işte çalışacak, minvalinde bir diyalogla başlıyor ve çocuk Panait’in babasının anadilini de öğrenme isteğiyle, ki bu konuda çok yetenekli, bir Rum meyhanesinde işe başlaması ve çalışma koşullarının zorluklarıyla devam ediyor. Son bölümde ise; Fransa, Marsilya’ya ulaşmak isterken kendini İtalya, Napoli’de bulmasını, orada bana
Açlık kitabını anımsatan bir sürecini okuyoruz.
Yazar kitabın bu son bölümü için şöyle söylüyor: “Hayatımın bu filmini Charlie Chaplin’e, ancak filmlerinden tanıdığım insan Şarlo’ya adıyorum.” Bu cümleyi okumuş olmam ne derece etkilidir bilmiyorum fakat yazar bana başlığa yazdığım umutvari
Charles Chaplin alıntısını anımsattı.
Panait İstrati çok üst düzey bir yetenek; tanımayanlar için tanışmanızı şiddetle tavsiye ediyorum.
İyi okumalarınız olsun..
Hayat YollarındaPanait Istrati · Varlık Yayınları · 2015498 okunma
·
364 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.
