Prometheus'un çektiği acılar başlangıçta isimsiz, kaçınılmaz ve anlaşılmazdır:
"Fakat sessizlik dayanılmaz burada,
Konuşmak da öyle.
Sımsıkı zincirliyim, katlanmak zorundayım.
Ölümlülere hediyeler verdim...."
Akıbeti, bilinçli bir şekilde yapılmış bir hatanın orantısız bir sonucudur; bu nedenle varoluşsal bir azap niteliği taşır.