"Bu adada korkacak bir şey yok. Tabii insanlardan korkmadığımız sürece." Domuzcuk lakaplı çocuğun bu cümlesi adadaki çocukların inançlarını ve korkularını , genel olarak ise dünyadaki kötülüğün kaynağını açıklıyor. Adada çocuklar kurallardan , yetişkinlerden , dinlerden ve yasaklardan arınmıştır. İlk başta avlanmak için yüzlerine maskeler yapmaya başlarlar fakat fark ederler ki bu maskeler kişiliklerini , vicdanlarını da bir perdenin arkasına hapseder. Ne kadar gaddar ve zalim olurlarsa olsunlar neticede çocukturlar ; bir paraşüt onlar için "canavar" rolüne bürünür. Pagan topluluklar gibi , bu canavarı tatmin etmek için avladıkları domuzun kafasını bir kazığa saplarlar ve canavara sunarlar. Eğer bu kısmı çözerseniz , sizi tebrik ederim çünkü kitabın ana yerini anladınız. Çocuklar kuralsız oldukça zalimleşirler ; önce hayvanlara , sonra birbirlerine yapmaya başladıkları işkenceler git gide öldürmeye doğru gidecektir. Tekrar ediyorum , bu adanın halkı yaşları 9-14 aralığında değişen çocuklardır. Bugüne kadar baskılanmış kötülük olgusu bulduğu ilk fırsatta ortaya en şiddetli şekilde çıkmıştır. Ama buna direnenler de vardır ; ışığın savaşçısı gibi ateşin sönmemesi için var gücüyle mücadele eden Ralph , mantığı ile düşünebilen nadir kişilerden olan Domuzcuk , Jack'in gaddarlığını sindiremeyen İkizler , gerçek bir aziz gibi her iki grupla da arkadaş olabilen Simon gibi aydınlık karakterler Sineklerin tanrısına olanca güçleri ile direnirler. Ama sonuç olarak ne iyi ne kötü kazanmıştır ; onlar için kurtuluş yaşadıkları adanın yok oluşu olmuştur.

Sineklerin TanrısıWilliam Golding · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202080,9bin okunma

·

65 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Onur