Selam! Ocak ayının ilk yorumu ile geldim. Kitabın sonunda eğer hassas biriyseniz gözyaşlarınız akıp gidecektir Kitap sizi zaman algınızdan koparıp çok uzaklara, mağara devri dönemine götürüyor. Bir mağara adamından, onun kabilesinden en fazla ne bekleyebilirsiniz? Bu soruya cevap verebiliyorsanız, bu cevapları değiştirme zamanı geldi. Çünkü hiç bizden farklı olmadıklarını düşünmeye ne dersiniz? Şu an hayatınızda elinizde olmadan yaptığınız şeyleri düşünün. Sevmek/aşık olmak, iletişim kurmak, inançlı olmak, hele hele başkalarını yargılamak. O dönemde yok muydu dersiniz? Kitap ince olmasına ek verdiği mesajlarla kendini hemen okutuyor. Kitapta başlıca kahramanımız “İsimsiz”, çünkü ait olduğu kabilede eğer kahramanlık yaparsanız yaptığınız şeye göre isminiz konuyor. İsimsiz, abisi Tao ile birlikte mağarada kabilesiyle yaşıyor. Ancak mağara adamları gibi yaşamak Uygurlar’ı görünce abes geliyor. Yattıkları mağaranın sonuna sürekli donarak, hastalanarak ölenleri gömüyor ve o kokuda yaşıyorlar. İşte roman böyle başlıyor. Peki kabilesinin asla Uygurlar’a yaklaşmaması uyarısına rağmen İsimsiz’i onlara çeken nedir? Bir dişi olabilir mi? İlk görüşte aşk bizde olduğu gibi onlarda da var. Yeni bir dine geçmek, yeni bir dil öğrenmek. Kendilerine eşit görmediklerini dışlamak, “kız vermemek”. Zerda ve ikisi herkesi göz önüne alarak zorluklarla mücadele edecektir ama her şey istenilen gibi olmayabilir.

Plüton'u ÖldürmekSerpil Tuncer · Okur Kitaplığı · 0128 okunma

·

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

melis