çocukça davranışının bu sözlerle yüzüne çarpılması ruth'un canını çok yaktı, ama martin'in durumu gereğinden fazla büyüttüğünü, bunun sonucunda da kendine kızdığını hissetti. hiç konuşmadan uzun süre oturdular; kız ümitsizce düşünüyor, adamsa yok olmuş aşkına kafa yoruyordu. onu gerçekten sevmediğini şimdi anlamıştı. sevdiği şey ruth değil, idealize ettiği, kendi kafasında yarattığı uhrevi bir şeydi; kendi aşk şiirlerindeki ışık saçan ruhtu. hakiki ruth'u, sınıfının tüm o kusur ve zaaflarını taşıyan, o sınıfın psikolojisinin umutsuz sınırlarıyla kısıtlanmış burjuva ruth'u hiç sevmemişti
·
41 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.