“ Yarın o yabancı, karalar giymiş abuk subuk adamlar gelip bir tabut getirecekler, benim zavallı, benim biricik evladımı içine yatıracaklar. Belki tanıdıklar da gelir ve çelenk getirirler, ama tabutun üstündeki çiçeklerin ne işe yarar ki? Beni teselli edip bir takım sözler söyleyecekler, sözler, sözler; ama bana ne yardımı olacak bu sözlerin? Biliyorum, ondan sonra tekrar kendi başıma kalacağım. Ve insanların arasında öylece tek başına kalmaktan daha korkunç bir şey olamaz.
Sayfa 31
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.