Deniz Feneri, okuduğum ilk Virginia Woolf kitabı ve beni biraz afallattı açıkçası. Kitap, karakterlerin kendi bilinç akışı perspektifiyle okuyucuya aktarılan bir olay örgüsü tekniğiyle yazılmış ve benim bu teknikle tanışmam da ilk defa okuduğum ama dünyaca ünlü ve çok değerli bir yazardan olmuş oldu. Okumayı oldukça güçleştiren bir teknikmiş gerçekten. Öyle ki insanı anlamıyorum öyleyse yarım bırakayım gibi bir sıkıntıya sokuyor. Hikaye sekiz çocuklu Ramsay ailesinin ve onlarla beraber yaşayan misafirlerinin günlük yaşantılarını anlatıyor. Ana konu deniz fenerine geziye gitmek aslında ama biz daha çok karakterlerin kendi iç konuşmalarına ayrıca o konuşmalardaki toplumsal ve bireysel bir çok konuya dair düşünceler seline tanık oluyoruz. Bu da aslında deniz fenerinin sadece temsili bir araç olduğunu ve asıl mevzunun bu iç konuşmalar olduğunu gösteriyor. Ben bazı yazarları yorumlarken biraz çekiniyorum çünkü yeterli birikime sahip olup olmadığım konusunda endişeliyim ama yapacak bir şey yok. Maalesef ki Deniz Feneri'ni okurken çok keyifli bir süreç geçirmedim. Yazılar akıp giderken karakterlerin bilinç akışları da karmaşık bir şekilde akıp geçti ve ben ayak uydurmakta çok zorlandım. Birçok insanın da zorlanacağına oldukça eminim. Okumaya karar vermeden önce bilgi sahibi olmakta fayda var bence çünkü kafanızın zaten dolu olduğu bir dönemde elinize alırsanız sonu kesinlikle yarım bırakmak olacaktır

Deniz FeneriVirginia Woolf · İş Bankası Kültür Yayınları · 20215,9bin okunma

·

193 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ece Çelik