Tarık Tufan - Şanzelize Düğün Salonu Ben bu kitabı okuduktan sonra, uzun bir yolculuğa çıkmak isterdim. Ve susmak alabildiğine. Hislerimden bir yol yapmak isterdim göğe. Uçsuz bir mavilikte kaybolmak belki de. Yürümek isterdim kafın ardındaki dağa. Cismimden bir sâba yapıp esmek isterdim köşesinde yitecek bir girdaba. Ben bu kitabı okuduktan sonra uzun bir süre susup kalmak isterdim... Kitaplığımda bekleyen onca kitaba rağmen. Yapamadım. Siz okuyun kitabı. Yok olmadı bu cümle. “Siz yaşayın bu kitabı.” Zaten başka türlüsü mümkün değil kitabın son sayfasına geldiğinizde. “İnsanın en iyi gizleme yolu, gizlemek istediği şeyin çok yakınında gezinmesi ve kalabalık cümleler kurmasıdır.” “Annenin ölümünün dilbilgisi, grameri olmuyor ki Eda. İnsanın annesinin ölümü zaten hayatın anlatım bozukluğu.” “İlk kez karşılaştığımız insanlarla derin bir sohbete girmek için sorduğumuz samimi sorular aslında bir aynaya bakıp da kendimize sorduğumuz sorulardır. Karşımızdaki insanın cevaplarında kendi kaderimize makul gerekçeler, kendi sızılarımıza teselliler ararız.” “Gidenlere hep öyle gelir; bir şey unutmuşlar gibi. Oysa zaten bir şey unutmak için gider insan.”

Şanzelize Düğün SalonuTarık Tufan · Doğan Kitap Yayınları · 20206,3bin okunma

·

126 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Biferzan