Jose Saramago’dan okuduğum ilk eserdi ve diğer eserlerini okumayı sabırsızlıkla bekliyorum. Körlük’te benzersiz bir yazım tekniği ile karşılaştığımı söylemeliyim. Karakterlerin isimlerinin olmayışı hikayenin akışını dağılmadan takip etmenizi sağlıyor. Yazar, eser boyunca sadece nokta ve virgül kullanarak farklı bir teknik denemiş. Başta yadırgasanız da zamanla bu tekniğe alışıyorsunuz. Sanırım bir süre diğer noktalama işaretleri beni rahatsız dahi edecek. Bir körlük salgınının hikayesini okurken, derin psikolojik tahliller arasında gezindiğinizi hissediyorsunuz. Çaresizlik anlarında insan kendini tanıyamayacak kadar zalimleşebilir mi? Kötülük nedir? Örgütlü bir toplum haline gelmeseydik hayatta kalabilir miydik? Bireysel yaşayarak hayatta kalmak mümkün mü? Herşeyi bilmek en fazla ne kadar kötü olabilir? Umut hep var mıdır, olmalı mıdır?