aynı dünyada yaşadığımızı hatırlatıyorlar bana. dünyadaki tek değişmeyen olmak büyük yalnızlık çünkü. ve böyle birkaç destek iyi geliyor. yalnızlık denizinin o pürüzsüz, akıntısız yüzeyi biraz da olsa bulanıyor. çok uzaklarda biri sanki yüksek bir kayadan kendini bu suya bırakmış gibi oluyor. böylece o kadar da yalnız olmadığını düşünüyorsun. küfrediyorsun kendine. tırnaklarınla elde ettiğin yalnızlığının bozulması hayaliyle yaşamak en büyük ihanet. ama sonra kendini düşünüyorsun. ihanet edilecek kadar var mısın?
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.