Hayatın birçok noktasında karşımıza çıkan insanlardan kimisi gözümüzde atıl veya itici bireyler olarak durabilir. Bu durumda intibaksız doğalarına sebep aramaktansa, kendimizi o kişilerden izole etmeyi amaçlarız. Oysaki bu insanların mizantropik tavrı, görünmez yaralarının bir yansıması olabilir. Kitabın kahramanı Holden'da bu bireylerden birisi; itici karakteri, okuyucunun keyfini kaçırsa da zamanla kişiliğinin travmalarının bir ürünü olduğunu fark ediyoruz.
Holden, sert kabuğa sahip narin bir ruh. Genç kardeşini hem kaybetmiş hem de yatılı okula postalanmış birisi. Evden erken vakitte kanatlanan abisinin de yokluğunda, feyz alacağı herhangi bir yetişkin rol modeli bulunmuyor. Olgunlaşmanın insanı sahtekarlaştırdığına, istemediği idealleri kovalamasına sebep olduğuna inanıyor. Vücudu her ne kadar büyüse de (boyunun artması, genç yaşta saçlarına kır düşmesi), zihni olgunlaşmaya direniyor. Eserin ismini aldığı çavdar tarlası, Holden'ın belleğindeki görülerden birisi. Tarlada koşuşturan onca çocuğun uçurumdan düşmesine engel olduğu bir düş hayal etmekte. Belli ki engin tarla çocukluğun masumiyetinin, uçurum ise yetişkinliğin dipsiz kuyusunu temsil etmekte.
Sayfalar boyunca cinsellik de, tıpkı yetişkinlik gibi Holden'ın üstesinden gelmekte zorluk çektiği bir olgu. Sosyal etkileşimi sürdürüp insanlara kendi sözünü dinletmekte ne kadar zorlanıyorsa, kadınlarla yakınlık kurmakta da o kadar debeleniyor. Hikaye 1940'larda geçmekte, kadınlara taciz & tecavüz etmenin gerektiği boyutta sert yaptırımları olmadığı bir zamanda. Kendisi de ilişki esnasında karşı taraftan sürekli teyit diliyor, ne zaman birisiyle yakınlaşsa en ufak bir uyarıda geri çekilip uzaklaşıyor. Bu durumun gençken uğradığı olası tacizlerden kaynaklandığını düşünüyorum. Her ne kadar dışa dönük birisi gibi görünse de, aslında insanlarla iletişim kurmakta güçlük çeken hassas birisi. Bir noktadan sonra sözüne güven olmayan bir kahramanın tekerrür eden dertlerinden başka bir şey okumayacağımızı düşünsem de, son bölümde Holden'ın sözünü kesmektense onu ilk defa dinleyen kız kardeşini görmek gayet hoş değişime zemin oluşturmuş. Kanımca Holden bu anda farklı birisine dönüştü, bir yetişkine.
Kitap üstünkörü okunmaya müsait bir eser olduğu için yalapşap göz gezdirdiğinizde aylak bir liselinin hiçbir baltaya sap olamayışının hikayesini okuduğunuzu düşünebilirsiniz. Ancak Holden'ın öyküsü hem daha acıklı hem de daha anlamlı. Her şeyden önce geçmiş zaman kipiyle olanları anlatması, yalnızca etrafındakilerle değil aynı zamanda biz okuyucuyla da arasına mesafe koyma arzusuna dem vurmakta. Tek istediği ilgi görmek, neticede kışın buz tutan göldeki ördeklere dertlenen bir zavallıdan daha ne bekleyebilirsiniz ki?
-Jerome_David_Salinger608.jpg)
Çavdar Tarlasında Çocuklar 
J. D. Salinger
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
·
35 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.