"Sen iyi misin?"
"Hayır dedi hırıltıyla.
"Ablan birinci sınıf bir yelloz olduğu için mi, yoksa ergenlikte kendine zevk verme materyalin olduğumu öğrendiğim için mi saklanıyorsun?"
Ondan boğuk bir, "Aman Tanrım" mırıltısı duyduğumdan emindim.
Parmaklarınn arasından bana bakınca kaşlarımı indirip kaldırdım. Tek karşılığı, inleyerek başını plastik sandalyenin arkast na yaslamak olunca kahkaha attım.
"Lütfen bu hiç olmamış gibi yapabilir miyiz?" Avuçları yüzünden sesi boğuk çıkıyordu.
Sırıtarak başını iki yana salladım ve kollarımı göğsümde kavuşturdum, bu durumdan mantiksızca keyif alıyordum. “Hiç şansın yok Prenses."
··
56 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.