çünkü umut hafife alınmayacak kadar…
Yine şairin dizeleriyle söylemek gerekirse, duvarlara pencereymiş gibi bakan, koca bir dağın yalnızlığını yüklenen, gözyaşlarının azınlık olduğu şehirlerden geçen ve cebinde rüzgârla dolaşanların dünyasıdır bu. Bu dünyada sadece yüzme bilmeyenlerin vebalini yüklenmeyen deniz vardır. O denizden başka herkes vebal altındadır sanki.
İnsanın insandan soyunduğu, kelimelerin müsrif ağızlarda yüzükoyun yerlerde süründüğü ve insanın mum ışığında kendini aradığı bir düzlemde şair yine umuda tutunur.
Çünkü insan umuttan başkası değildir. Însanın yazdığı șiir de o umudun mütemmim cüzü değil midir sonuçta:
çünkü umut
hafife alınmayacak kadar makbul bir şiirdir.
Ayşenur Altunbaş
Muhit - Sayı 49 (Ocak 2024)
·
196 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.