Gönderi

Travma yaralarını iyileştirmek…
Hayatlarımızı bir ağaca benzetirim. Her birimizin ağaçlar gibi kökleri (büyütülme şeklimiz), uzun ve sağlam bir gövdesi(gelişimimiz) ve yetişkin hayatımızda büyütüp çiçek açtırdığımız dalları vardır. Gövde ya da gelişim aşamanızda yaralar vardır; onlar bir yere gitmezler, kim olduğumuzun bir parçasıdırlar. Fakat iyileşme çalışması derin yaraları tedavi etmemizi, içini doldurmamızı, merhem sürerek kapamamızı sağlar. Eski ve sürekli devam eden acı diner, asıl travma değişir; onun çevresinde, üzerinde, uzağında gelişmemizi sağlar. Bunu unutmayın ki hevesiniz kırılmasın ve kendinizi kandırılmış hissetmeyin. Gerçekten bu yaraları tamamen yok etmek zorunda olmadığınızı bilmek rahatlatır. Başımıza gelenleri bilmek önemlidir onlar bugün olduğumuz kişiyi meydana getirirler. Fakat bugün olduğunuz kişiyi tam olarak tanımlamazlar ve iyileşmeye çalışarak, geçmişinizin size kim olduğunuzu söylemesine izin vermemiş olursunuz. Geçmişinizi bir parçanız olarak kabul eder ve yüzleşirsiniz, ardından yolunuza devam edersiniz.
Sayfa 176 - okuyan usKitabı okudu
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.