Travma tamamen sözcük öncesidir. Shakespeare bu dilsiz dehşeti, Machbeth'de kralın ölü bedeni bulunduktan sonra şöyle ifade eder: "Korku! Korku! Korku! Ne dil ne de kalp seni anlamaz, seni adlandıramaz! Karmaşa artık şaheserini ortaya koymuştur!"
Allah’ım! Dua bizden, kabul Sen’dendir. Çaba bizden, güven Sen’dendir. Faziletini mübarek kelamınla bildirdiğin bu gece cümlemizi af ve mağfiret eyle ya Rabbi!
Öfkenin doğasıyla ilgili temel düzeyde bilgi edinmek için başvurulabilecek bir kitap. Doğasına, belirtilerine, muhtemel sebeplerine ve altta yatan duygulara değinmesi okuyucuya açıklayıcı olmuş. Kitabı çok incelemeden okumaya başlamıştım, alana dair başvurabileceğim bir kitap olarak düşünmüştüm ama öyle değilmiş. Çok temel düzeyde bilgi sunuyor ve ilk etapta birçok sorunuza yanıt bulabiliyorsunuz. Herkesin anlayabileceği bir düzeyde yazılmış. Psikoloji/ PDR öğrencileri/ mezunları okumak isterse daha önce konuyla alakalı farklı bir kaynaktan yararlandıysanız yeterli gelmeyebilir.
Kitabın eleştirilecek bir diğer yönünün ise soru- cevap kısımları olduğunu söyleyebilirim. Takipçilerinden konuyla ilgili gelen soruları yanıtlarken tavsiye içerikli/ bol yönlendirmeli ve başka okuyucunun incelemesinde bahsettiği gibi “ Güzin abla” tarzında yazılmış yanıtlar mevcut. Birçok yanıtın mantıklı/doğru gelmediğini söyleyebilirim.Bu kısımlar kitabın kalitesini düşürmüş. Bazı yerlerde de tekrara düşmüş.
Değindiklerim dışında öfke konusunda okuma yapmak isteyenlere katkı sunacak bir kitap. İyi okumalar dilerim.
İnsanoğlu yaşadığı müddetçe nice olayla karşılaşıyor. Unutmayın ki başınıza gelen en üzücü olay, sizi en çok kızdıran mesele, oraya yüklediğiniz anlamlarla alâkalı.
Geleneksel yetiştirilme usullerimizden midir nedir, milletçe herkeste var bu öfke hali. Doğrusu duygularını sağlıklı yaşamayı bilmeyen kişiler, diğer duygularının yerine de sık sık öfkeyi kullanıyorlar. Özellikle bizim memleketimizde sevinince öfke, kızınca öfke, korkunca öfke… Öfke de öfke!