Kütüphanemdeki Sezai Karakoç kitaplarını okumayı genellikle Ramazan ayına saklarım. Karakoç’un yazılarında insanın ruhuna işleyen derin ihtiyatı yatar çünkü.
Mesela biz hep teoride ‘Bilinçdışı’, ‘Bilinçaltı’ gibi kavramlara aşina iken, Karakoç “Şuuraltı” diye bir cümle kullanıyor. Yaşama alanımıza şuuraltında yatan ve hep yarınlara bırakılan niyetleri” diye tanımlıyor. Ne kalbe dokunası ama!
Şaşırdık mı? Tabi ki hayır…
Üstad yine okumuş kalemin canına! 🖤