Winnicott, öfkelenmeyen çocuğun, ebeveynine dair umudunu kaybetmiş çocuk olduğunu vurgular. Çocuk kendi iradesinin ebeveynlerin iradesine dokunamayacağını, ebeveyni değiştiremeyeceğini bilir. Bu yüzden "kötü davranış" dediğimiz şeyi de göstermez. Çaresizce ve umutsuzlukla boyun eğmektedir. Maalesef bizim "iyi çocuk" dediğimiz çocuk budur.
Sayfa 165Kitabı okudu
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.