Fiziksel ve sözel taciz arasında bir seçim yapmak zorunda kalsaydım, dayak yemeyi tercih ederdim. En azından dayağın izleri belli olurdu, insanlar bana acırdı. Yediğim hakaretler sadece beni çıldırtmakla kalıyor. Yaraları görünmüyor. Kimsenin umurunda değil yaşadıklarım. Çürükler sürekli aşağılanmanın oluşturduğu yaralardan daha çabuk iyileşiyor.
Sayfa 103
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.