Gönderi

Yüreğimi bir kalkan bilip sokaklara çıktım kahvelerde oturdum çocuklarla konuştum sıkıldım, dertlendim, sevgilimle buluştum bu gün de ölmedim anne kapalıydı kapılar, perdeler örtük silah sesleri uzakta boğuk boğuk bir yüzüm ayrılığa, bir yüzüm hayata dönük bu gün de ölmedim anne Üstüme bir silah doğruldu sandım rüzgâr, beline dolandığında bir dalın korktum, güldüm, kendime kızdım Bu gün de ölmedim anne bana böylesi garip duygular bilmem niye gelir, nereye gider? Döndüm işte; acı, yüreğimden beynime sızar bu gün de ölmedim anne.
·
86 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.