Yüreğimi bir kalkan bilip sokaklara çıktım kahvelerde oturdum çocuklarla konuştum
sıkıldım, dertlendim, sevgilimle buluştum bu gün de ölmedim anne
kapalıydı kapılar, perdeler örtük
silah sesleri uzakta boğuk boğuk
bir yüzüm ayrılığa, bir yüzüm hayata dönük bu gün de ölmedim anne
Üstüme bir silah doğruldu sandım
rüzgâr, beline dolandığında bir dalın korktum, güldüm, kendime kızdım
Bu gün de ölmedim anne
bana böylesi garip duygular
bilmem niye gelir, nereye gider?
Döndüm işte; acı, yüreğimden beynime sızar
bu gün de ölmedim anne.