Ben gençleri küçümsemiyor ve onlardan nefret etmiyorum. Bazılarına elimden geldiğince yardım ettim. Onları geri çevirmedim. Gerçeği bir adamdan duymaya layık gördüklerime kötü davrandım. Ne yapabileceklerini, içlerinde neler olduğunu görmek için onları aradım, arzuladım ve yirmi, yirmi beş yaşların yolunda bekledim. Daha hiddetli, daha bireysel, daha az ciddi ve daha az ezberci olmalarını tercih ederdim. Fakat önemi yok. Onlara oldukları haliyle saygı duyuyor ve takdir ediyorum. Vasat şeyler yaptıklarında veya saçma şeyler yazdıklarında onları yargılamıyorum. Geçerli bir şeyler yapacak noktaya varana dek birçok kötü şey yapmak gerekir. Yazı masasının çekmecesinde hazır duran bir başyapıtla yirmi yaşına gelinmiyor. Umarım bunu yaparlar ve benim başaramadığımı onlar başarır ve beni pişmanlık duymadan ezip geçerler.
Sayfa 270Kitabı okudu
·
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.